Web Analytics Made Easy - Statcounter

رسول سلیمی: ترکیه عضو ناتو نقش «بی‌طرفی فعال» در بحران دریای سرخ را بر عهده دارد. آنکارا که بین منافع منطقه‌ای و متحدان غربی گرفتار شده است، هشدار می‌دهد که پاسخ نظامی به حوثی‌ها، صحنه سیاست را به "دریای خون" تبدیل می‌کند. جنگ اسرائیل با غزه و گسترش آن به دریای سرخ از ماه نوامبر به طور قابل‌توجهی ابعاد بین‌المللی پیدا کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نقطه که ازنقطه‌نظر تجارت جهانی حیاتی است، به طور فزاینده‌ای نظامی‌سازی شده است. اعضای ناتو در واکنش به بحران امنیتی دریای سرخ یکدست نیستند و تقسیم شده‌اند. برخی از کشورهای ائتلاف از رویکرد نظامی برای مقابله با حملات موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین حوثی علیه کشتی‌های تجاری و تجاری حمایت کرده‌اند. اما دیگران هشدار داده‌اند که چنین اقدامی تنها خطر تشدید تنش‌ها را به وجود می‌آورد. از ۱۲ ژانویه، ایالات متحده و بریتانیا با حمایت استرالیا، بحرین، کانادا و هلند بمباران ده‌ها هدف حوثی در بخش‌های مختلف یمن را آغاز کردند. بااین‌حال، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا از شرکت در این عملیات نظامی به رهبری ایالات متحده خودداری کرده‌اند و در عوض رویکرد دیپلماتیک بیشتری را برای بحران امنیتی دریای سرخ انتخاب کرده‌اند.

نه ترکیه برای همکاری علیه حوثی‌ها

یک عضو مهم ناتو که به‌شدت مخالف چنین مداخله نظامی غرب علیه انصارالله است، ترکیه است. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، واشنگتن و لندن را به تلاش برای تبدیل دریای سرخ به «دریای خون» متهم کرد. اظهارات اردوغان را باید حداقل تا حدی در چارچوب سیاست داخلی ترکیه درک کرد، آن‌چنان که بسیاری از مردم از کشتار اسرائیل در غزه خشمگین هستند. کارشناسان سیاسی معتقدند در حوزه رسانه‌های اجتماعی ترکیه، "تمایل فزاینده‌ای برای تجلیل از جنگ حوثی‌ها علیه اسرائیل" وجود دارد. آنها می‌گویند در میان عموم مردم ترکیه در مورد حوثی‌ها کمبود دانش عمومی وجود دارد، اما اعتقاد مشترکی وجود دارد که بازیگران دولتی و غیردولتی باید از غزه حمایت کنند. بر اساس این منطق، بسیاری از ترک‌ها از حوثی‌ها حمایت می‌کنند. اگر چه اظهارات اردوغان اغلب برای مصرف داخلی بود؛ اما رئیس‌جمهور ترکیه و مقامات عالی‌رتبه در آنکارا به‌شدت نگران اقدام نظامی ایالات متحده و انگلیس در دریای سرخ هستند. اقداماتی که تنش‌های منطقه‌ای را بدتر می‌کند و می‌تواند ناتو را به یک درگیری بسیار بزرگ‌تر بکشاند.

ورود به مناقشه دریای سرخ به نفع ترکیه نیست

ناظران سیاسی اذعان می‌کنند به نفع آنکارا نیست که بحران تشدید شود. ازاین‌رو ترکیه از تلاش جمعی برای حمله به اهداف حوثی‌ها حمایت نخواهد کرد. نگرانی‌هایی که احتمالاً توسط مقامات ترکیه در نشست‌های ناتو نیز مطرح شده است.

بر همین اساس، ترکیه مستقیماً در اصل موضع بی‌طرفی فعال اتخاذ کرده و دولت حتی به‌سرعت حادثه‌ای را که در آن دزدان دریایی مرتبط با حوثی‌ها سوار یک کشتی ترکیه شدند و بازداشت کردند، کم‌اهمیت جلوه داد. ترکیه به‌عنوان یک قدرت دریایی با منافع خاص در افریقا و شبه‌جزیره عربستان، خطرات زیادی در نتیجه بحران امنیتی و نظامی‌شدن دریای سرخ دارد. اقتصاد ترکیه بهای افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل را با کشتی‌های کانتینری بزرگ برای جلوگیری از دریای سرخ به دلیل حملات دریایی حوثی‌ها پرداخت کرده است. تجارت بین ترکیه و کشورهای شرق دور مانند چین که تأمین‌کننده شماره یک کالا ترکیه است، اکنون باید در سراسر افریقای جنوبی و از طریق تنگه جبل‌الطارق به‌جای باب المندب انجام شود. همچنین هند، مالزی و کره جنوبی در فهرست ۲۰ شریک برتر واردات ترکیه قرار دارند.

همکاری ترکیه و سومالی در دریای سرخ

از سوی دیگر ترکیه و سومالی توافقنامه چارچوب همکاری‌های دفاعی و اقتصادی را امضا کردند که یک پیمان ۱۰ساله است که ظاهراً آنکارا را در توسعه، آموزش و تجهیز نیروهای دریایی سومالی درگیر می‌کند و ترکیه را به‌عنوان محافظ خط ساحلی سومالی و ضامن نهایی امنیت دریایی سومالی تأسیس می‌کند. بر اساس این توافق، ترکیه و سومالی در ۷ مارس یک توافق همکاری انرژی بین دولتی امضا کردند که روابط دوجانبه را تقویت می‌کند و نقش ترکیه را در شاخ افریقا افزایش می‌دهد. ناظران سیاسی می‌گویند ترکیه قرار است فعالیت‌های خود را به عنوان یک بازیگر مهم منطقه ای به طور فزاینده و تاثیرگذار در چشم انداز امنیتی خلیج عدن افزایش دهد. این به آن معنی است که دارایی‌های دریایی ترکیه اکنون در نزدیکی بحران فزاینده در دریای سرخ قرار دارد.

درحالی‌که امنیت دریای سرخ همچنان از گسترش جنگ غزه رنج می‌برد، آنکارا احتمالاً به دنبال سیاست‌هایی باهدف جلوگیری از درگیری بیش از حد ادامه یافته است. مشارکت آنکارا در ابتکار عمل به رهبری غرب و باهدف «بازدارندگی» انصارالله از حملات موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین بیشتر علیه کشتی‌ها بسیار بعید است. ترکیه به‌جای همسویی با واشنگتن و لندن علیه حوثی‌ها، تلاش خواهد کرد تا خود را بین بازیگران مختلف در یمن و دریای سرخ متعادل کند و درعین‌حال آنکارا را به‌عنوان مدافع فلسطینی‌ها در غزه بازنمایی کند. ازاین‌رو در میان ناامنی در دریای سرخ، آنکارا به عنوان بازیگری که همه طرف‌ها به دنبال تعامل با آن هستند، سود می‌برد. ترکیه به دلیل یک معماری امنیتی متحد به اتحاد ناتو متصل است. بااین‌حال، ترکیه در موقعیتی منحصربه‌فرد قرار دارد که روابط منطقه‌ای آن به همان اندازه برای آن مهم است و در حال حاضر زمان مناسب برای مداخله در بحران دریای سرخ نیست.

۳۱۱۲۱۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1885793

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: ترکیه انصارالله یمن ایالات متحده آمریکا انگلیس دریای سرخ منطقه ای حوثی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۳۵۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرایی بدل شدن اردن به بخشی از سپردفاعی در خدمت صهیونیست‌ها

با توجه به وابستگی تمام عیار اردن به کمک های اقتصادی آمریکا، واشنگتن محدودیتی برای فعالیت های نظامی و اطلاعاتی در اردن ندارد و در همین چهارچوب می توان پی برد که چرا اردن به بخشی از سپر دفاع از رژیم صهیونیستی در مقابل عملیات «وعده صادق» بدل شده بود. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اردن یکی از اصلی ترین شرکای آمریکا در منطقه غرب آسیا است که روابط عمیق سیاسی، اقتصادی و نظامی با این کشور دارد که این روابط در سال های اخیر از دو جنبه نظامی و اقتصادی تعمیق پیدا کرده است.

اردن از ابتدای شکل گیری در سال 1921 به عنوان تحت الحمایه انگلستان و سپس استقلال از نظام قیمومیت انگلیسی در 1946 تاکنون یکی از کشورهای محور غربی در منطقه عربی بوده است. این کشور در دوره افزایش حضور و نفوذ آمریکایی ها در خاورمیانه طی دهه 1960 میلادی روابط اش را با واشنگتن گسترش داد که پیشران اصلی این روابط برای کاخ سفید موقعیت استراتژیک اردن در شرق فلسطین اشغالی بود.

هرچند اردن همانند کشورهای خلیج فارس دارای نفت نبود، ولی به لطف حضور در کرانه خاوری رود اردن در دوره پس از تشکیل رژیم صهیونیستی اهمیت بالایی در معادلات مربوط به منازعه فلسطین پیدا کرد. از این رو آمریکا در راستای تامین امنیت رژیم صهیونیستی روابط با اردن را نیز به طور ویژه تقویت نمود که در ابتدا جنبه سیاسی، نظامی و امنیتی اولویت این رابطه بوده است.

روابط اردن با آمریکا در دوره به قدرت رسیدن «عبدالله بن حسین» با سرعت بیشتری گسترش یافت و اردن در این برهه به عنوان شریک اصلی آمریکا در منطقه شامات به ایفای نقش پرداخت. موقعیت اردن در این برهه به عنوان پایگاه نظامی و اطلاعاتی آمریکا در بحبوحه اشغال عراق، جنگ سوریه و ... مورد بهره برداری قرار گرفت. این اهمیت نظامی در سایه تشکیل ائتلاف به بهانه مقابله با داعش بیشتر شد و آمریکا به بهانه تشکیل این ائتلاف به روابط نظامی اش با اردن جنبه رسمی بخشید.

تا پیش از تشکیل این ائتلاف گزارش ها و اخباری درباره حضور نظامی و اطلاعاتی آمریکا در اردن برای تاثیرگذاری در سوریه، عراق و حتی لبنان مطرح بود اما با تشکیل ائتلاف به بهانه مقابله با داعش آمریکا پروژه تاسیس پایگاه های نظامی در شمال اردن (نزدیک مرز عراق و سوریه) را با جدیت دنبال کرد. آمریکا در ازای حضور نظامی اش در اردن متعهد شد که سالانه 1.2 میلیارد دلار کمک در اختیار دولت امان قرار دهد که بخشی از این کمک (حدود 500 میلیون دلار) کمک های نظامی است.

آمریکا درحالی از سال 2017 با انعقاد قراردادی 5 ساله متعهد به پرداخت کمک های اقتصادی بیشتر به اردن شد که این کشور بعد از دهه 2000 به دلیل اجرای سیاست های اصلاحات ساختاری نیازمند دریافت وام از صندوق بین المللی پول شد، که این امر مقدمه گرفتاری این کشور در تله بدهی سیستم مالی غرب و به تبع آن وابستگی اقتصادی شدید این کشور شد.

همین وابستگی مالی و اقتصادی اردن منجر به موقعیت ضعیف این کشور در تعامل با آمریکا شد و واشنگتن برای متقاعد کردن دولت امان جهت پذیرش قرارداد نظامی 2021 کار دشواری نداشت. این قرارداد نظامی که به  حضور ارتش آمریکا در پایگاه  های نظامی اردن  در الزرقا و المفرق رسمیت بخشید و علاوه بر این بندهایی درباره معافیت از هرگونه نظارت و بررسی گمرکی، آزادی عمل تام در فعالیت های اطلاعاتی و نظامی، اجازه ورود کشورهای متحد به این پایگاه ها  را اخذ کرد و عملا بخشی از حق حاکمیت اش را به آمریکا واگذار نموده است.

توافقنامه آبی اردن-رژیم صهیونیستی تمدید می‌شود؟درخواست مجدد اردنی‌ها برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی

 

از همین رو می توان انتظار داشت که با توجه به وابستگی تمام عیار اردن به کمک های اقتصادی آمریکا، واشنگتن محدودیتی برای فعالیت های نظامی و اطلاعاتی در اردن نداشته و نخواهند داشت. در همین چهارچوب می توان پی برد که چرا اردن به عنوان سپر دفاع از رژیم صهیونیستی در عملیات وعد صادق عمل کرد.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • بارش سیل آسا در پایتخت ترکیه
  • سودای هلند برای ریاست بر ناتو و نقش ترکیه
  • نقش جاده ابریشم ترکیه در معادلات خاورمیانه/ اردوغان پروژه آمریکا را دور زد؟
  • احمد داود اوغلو با هنیه دیدار کرد
  • رسانه عبری: باکو میانجی بالقوه تل‌آویو و آنکارا است
  • مقامات سیاسی ترکیه و دردسر خودروهای لوکس
  • چرایی بدل شدن اردن به بخشی از سپردفاعی در خدمت صهیونیست‌ها
  • مخالفان سوریه: موضع ترکیه در قبال ما ثابت است
  • ترکیه از نخست‌وزیر هلند برای دبیرکلی ناتو حمایت می‌کند
  • سنگ‌اندازی واشنگتن در توافق راهبردی عراق و ترکیه